บทที่ 1330

“อันห่าว ผม... ผมขอโทษคุณ เมื่อกี้นี้ผมผิดเอง” เขากอดเธอไว้ พลางกระซิบข้างหูเธอไม่หยุด “ผมจะทนปล่อยให้คุณตายได้ยังไง... ผมรักคุณมากขนาดนี้ ผมรักคุณจริงๆ อันห่าว ผมเสียคุณไปไม่ได้…”

เฉียวจือเฉินยอมรับผิดครั้งแล้วครั้งเล่า ฟังดูจริงใจเหลือเกิน

แต่ว่า เมื่อครู่นี้ ก็เป็นเขาจริงๆ ที่บีบคอเธออยู่

ท...